"Η Πενθερά"
"Αγαπητή κυρία Παναγοπούλου,
Το ανέγνωσα με μεγάλη προσοχή και αναγνώρισα τον εαυτό μου σε πολλά σημεία του, η ηρωίδα ωστόσο με την οποία ταυτίστηκα ήταν η Μανιάτισσα Σαββίνα. Παρά το γεγονός πως δεν πρόκειται περί πεθεράς αλλά περί νύφης, σας εξομολογούμαι ότι ο τρόπος με τον οποίο χειριζόταν την πεθερά της με βρίσκει απολύτως σύμφωνη. Με τον ίδιο ακριβώς θα επιθυμούσα να χειρίζομαι κι εγώ τις νύφες μου, αλλά είναι γνωστόν τοις πάσι πως η επιθυμία από την πράξη απέχουν παρασάγγας.
Ν.Ν."
Υ.Γ. Το κοινοποιώ με την άδεια της γλυκυτάτης Ν. Είναι το πρώτο από αυτά που έχω επιλέξει να μοιραστώ μαζί σας τις επόμενες ημέρες. Και το πιο ανώδυνο, τολμώ να πω. Σας ευχαριστώ όλες για την επικοινωνία. Ζητώ συγγνώμη που καθυστερώ να απαντήσω στα μηνύματα του blog αλλά ξέρετε πως πάντα το κάνω.
Το νέο μου βιβλίο, «Η Πενθερά» που κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες από τις Εκδόσεις Ψυχογιός, έχει μέσα του πολύ ΜΕ και πολύ ΑΦΟΥ. Η μία από τις δύο οικογένειες που πρωταγωνιστούν σε αυτό, είναι Σαλονικιώτικη αφού…
Δύο νύφες, που εύχονται να είχαν ορφανούς συζύγους.
Δύο γιοι, που συνθλίβονται στις συμπληγάδες της μητρικής αγάπης και του έρωτα.
Και μια δημοσιογράφος που γίνεται φυγάς για να αποδείξει την αθωότητά της.
“Εβάρυνεν το κιφάλι μ’, πουλί μ’. Μάλλον εσέβεν απάν’ ατ’ ο ήλες. Έχετε στον νου σας το παιδί τη νύχτα”, ψέλλισε σαν να ήταν ετοιμοθάνατη, μιλώντας ποντιακά για να μου σπάσει τα νεύρα και μετά κλειδώθηκε στο δωμάτιό της, αφήνοντας πίσω της συντρίμμια. Έναν κουβά με παγωμένο νερό να είχε πετάξει πάνω στον Ηρακλή μου, μικρότερη ζημιά θα του είχε προκαλέσει, εάν με καταλαβαίνεις τι εννοώ… Το άλλο πρωί, βέβαια, ήταν περδίκι, ροδαλή, ροδαλή, σαν μπουρεκάκι», θα εξομολογηθεί η Ήρα στη δημοσιογράφο.
Οικογενειακές συνωμοσίες, άγραφοι νόμοι και αγδίκιωτα αισθήματα που έρχονται σελίδα τη σελίδα στην επιφάνεια, αποκαλύπτοντας πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Κανείς δεν είναι αυτός που δηλώνει. Αυτή είναι «Η Πενθερά» μου.
Είμαι η Μαρία Παναγοπούλου. Στον κόσμο των εκδόσεων μπήκα μόλις το 2017 με το «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου» και δύο χρόνια μετά ακολούθησε το «Κλεμμένες Λιακάδες» (Εκδόσεις Ωκεανός).
Όταν δέχτηκα την πρόκληση να κάνω μια «παρουσίαση» στην ομάδα "Βιβλιοφάγοι" αιφνιδιάστηκα, για δύο κυρίως λόγους.
Ο πρώτος είναι ότι δεν έχω κάνει ποτέ πριν ανάρτηση σε βιβλιοφιλική ομάδα με την ιδιότητα της συγγραφέα. Έχω γράψει άρθρα και έχω παραχωρήσει συνεντεύξεις για τα δύο μου βιβλία, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που επικοινωνώ απευθείας με τα μέλη μιας τέτοιας ομάδας. Δεν μου το είχε προτείνει κανείς έως σήμερα και από μόνη μου δεν το τολμούσα.
Ο δεύτερος λόγος του αιφνιδιασμού μου είναι πως η πρόταση να συστηθώ στην ομάδα «Βιβλιοφάγοι» ήρθε λίγες ημέρες πριν από την κυκλοφορία του τρίτου βιβλίου μου με τίτλο «Η Πενθερά», από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Ένα κοινωνικό-αστυνομικό μυθιστόρημα, βασισμένο σε αληθινές ιστορίες, που επιχειρεί να ρίξει φως σε ένα διαχρονικό στερεότυπο της ελληνικής κοινωνίας: υπάρχουν πεθερές-αράχνες ή πρόκειται για ένα άλλοθι των ζευγαριών που δεν καταφέρνουν να κατακτήσουν το «για πάντα»;
Σε αυτό το βιβλίο λοιπόν, η αγάπη για τα βιβλία και την ανάγνωση, διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο. Η αγάπη των ηρώων για τη λογοτεχνία δένει καρμικά τους ήρωές μου, ακόμη και ο τίτλος του, «Η Πενθερά», είναι εμπνευσμένος από ένα διήγημα του Παπαδιαμάντη, που έχει σημαδέψει τη ζωή της αληθινής ηρωίδας μου.
Μια από τις πρωταγωνίστριες του μυθιστορήματος, η Οιάνθη, ζει απομονωμένη στην κορυφή ενός πυργόσπιτου στο Οίτυλο της Μάνης, με μόνη συντροφιά τα 1.114 βιβλία της.
Η άλλη, η Θεσσαλονικιά Ήρα, υποκύπτει στο έντονο φλερτ του Ηρακλή, όταν αυτός μετατρέπει την καρότσα της νταλίκας του σε βιβλιοθήκη και της χαρίζει το πιο πρωτότυπο αλλά και ρομαντικό δείπνο της ζωής της. Την αδυναμία της στα βιβλία θα εκμεταλλευτεί αργότερα η Πόντια πεθερά της για να την κάνει να πονέσει, αλλά θα μου επιτρέψετε να μην πω περισσότερα γι αυτό.
Κομβικός για την εξέλιξη της ιστορίας μου είναι και ο ρόλος μιας βιβλιοφιλικής ομάδας του Facebook με το διφορούμενο όνομα «Βιβλιοπαγίδα» ενώ καθοριστικής σημασίας είναι και η Λέσχη Ανάγνωσης «Το λευκό νούφαρο».
Υποθέτω ότι μετά από όλα αυτά, αντιλαμβάνεστε πόσο χαρούμενη είμαι που είχα τη δυνατότητα να επικοινωνήσω με τους βιβλιοφάγους της ομάδας σας.
Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία.
Μαρία Παναγοπούλου
#ΗΠενθερά #ΕκδόσειςΨυχογιός
#ΜαριαΠαναγοπουλου #Παναγοπουλου
#HPenthera #psichogiosbooks #MariaPanagopoulou
#Panagopoulou
#diavazopantou
Τελευταία σχόλια