Ο Μανίτσας: ένα greek καμάκι στα social media.
Δεν είναι ανδρικό προνόμιο το ψηφιακό καμάκι, μέσω social media. Ο κακός χαμός γίνεται, ένθεν κακείθεν, αλλά δεν είναι αυτό το αντικείμενο του παρόντος άρθρου. Ένας ψηφιακός greek lover, ξεχασμένος θαρρείς από μια άλλη εποχή, είναι το... αντικείμενο. Της παρατήρησης, του προβληματισμού, της αποθέωσης ή και του πόθου. H κάθε αναγνώστρια θα κρίνει μόνη της τα συναισθήματα που της γεννά ο εν λόγω.
Ένα αίτημα φιλίας του που δεν αποδέχτηκα, στάθηκε αφορμή για την διαδικτυακή γνωριμία μαζί του. Τα μηνύματά του, στα οποία επιχειρούσε να με δελεάσει παραθέτοντας μου τα χαρίσματά του και τα δυνατά του σημεία, άρχισαν να πέφτουν σαν βροχή και οφείλω να ομολογήσω ότι μού κέντρισε το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή. Αν και δέχομαι συχνά ανάλογες κρούσεις από αρσενικούς χρήστες του διαδικτύου τις οποίες απλώς αγνοώ, κατάλαβα πως η συγεκριμένη περίπτωση δεν ήταν σαν τις άλλες. Ο λόγος; Διπλός.
Από τη μια, είναι το ύφος γραφής του, που για κάποιον απροσδιόριστο λόγο ξύπνησε μέσα μου μνήμες από την δεκαετία της εφηβείας μου, εκείνη του '80.
"ΜΑΝΙΤΣΑ
ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ.
ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ
ΤΟ ΕΡΑΣΤΗ ΤΗΣ ΛΕΔΗΣ ΤΣΑΝΤΛΙ.
ΑΜΑ ΘΕΛΕΙΣ ΘΑ
ΧΑΡΩ ΝΑ ΑΠΟΔΕΚΤΕΙΣ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΦΙΛΙΑΣ ΜΟΥ.
ΚΑΙ
ΒΛΕΠΟΥΜΕ...",
μου έγραψε στο πρώτο μήνυμα (χάρη στο οποίο
του απέδωσα το προσωνύμιο Μανίτσας που θα χρησιμοποιώ
από εδώ και πέρα) προτείνοντάς μου (μαντεύω...) να διαβάσω
το πολυσυζητημένο έργο του Λόρενς "Ο Εραστής της
Λαίδης Τσάτερλι".
Το γεγονός ότι δεν μπήκε στον κόπο να googlάρει τον τίτλο του βιβλίου (και γιατί να το κάνει, αφού το ζητούμενο δεν ήταν το όνομα της λαίδης αλλά η ερωτική δράση της!), σε συνδυασμό με το "θανατηφόρο" υπονοούμενο "και βλέπουμε..." που μου πέταξε στο τέλος, είναι ο δεύτερος λόγος που ο τύπος τράβηξε την προσοχή μου! Η απάντησή μου πληκτρολογήθηκε σχεδόν από μόνη της και παρά το ότι φαινομενικά είναι περιπαικτική, ο στόχος μου -ειλικρινά!- δεν ήταν αυτός. Κατά βάθος ήθελα να διαπιστώσω εάν η υπόθεσή μου ότι ο Μανίτσας είναι ένας ψηφιακός greek lover, που στα χρόνια του '80 παρακολουθούσε μανιωδώς τις ταινίες του Στάθη Ψάλτη αντιγράφοτας τις ατάκες του, ήταν σωστή:
ΕΓΩ ΕΓΡΑΨΑ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ, ΣΑΝ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΟ
Μπορεί σε σένα να ανοιχτώ, μπορεί στον εαυτό μου να κλειστώ",
χρησιμοποίησα τους στίχους από ένα τραγούδι που ερμηνεύει ο Αντώνης Ρέμος με τον Μάνο Πυροβολάκη και διαβάζοντας το επόμενο μήνυμά του, ένιωσα ελαφρώς μπερδεμένη.
ΠΡΟΧΘΕΣ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΔΕΗ 489 ΕΥΡΩ. ΣΙΓΑ ΡΕ ΦΙΛΕ. ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑΣΑΜΕ ΚΙΟΛΑ",
ανέφερε, χωρίς μέχρι σήμερα να έχω κατανοήσει απολύτως το τι ήθελε να μου πει. Ευτυχώς, τρεις ημέρες μετά μού έστειλε το μήνυμα που έφερε την δικαίωση! Ναι! Το ένστικτό μου δεν είχε λαθέψει. Ο Μανίτσας δεν είναι σαν τους άλλους διαδικτυακούς "πέφτουλες". Ο Μανίτσας είναι ιδέα. Ιδού η απόδειξη:
Ο βασικός λόγος είναι ότι δεν χρησιμοποιώ το facebook για γκομενικούς σκοπούς.
Επιπλέον είμαι οικολόγος και δεν φοράω γούνες, άρα δεν θα είχα τίποτα να κάψω για πάρτη σας. Όσο για την έμπνευση, θα είμαι ειλικρινής μαζί σας. Άντρας που γελάει με "χιχιχιχι" δεν με εμπνέει να γράψω ούτε φυλλάδιο καφετέριας. Καλή συνέχεια."
Τελευταία σχόλια